برای بررسی کنترل بیولوژیک نماتود سیستی چغندرقند Heterodera schachtii، اثر جدایههای قارچیTrichoderma harzianum، Talaromyces flavus، Fusarium solani وPochonia chlamydosporia var. chlamydosporia جدا شده از سیستهای آلوده در استان اصفهان، و ترکیبات زیستی تجاری ماری گُلد (محصول شرکت ABPL کشور هندوستان) و تریکومیکس اچ. وی.TRICHO-MIX H.V.) بـــا مـــاده مـــؤثره T. harzianum T39 محصــول شــرکت فنآوران حیات سبز)، در قالب طرح کاملاً تصادفی با 9 تیمار و پنج تکرار در گلخانه، طی سالهای 93-1392 مورد بررسی قرار گرفت. یک نمونه از هر یک از جدایههای قارچ تکثیر یافته روی گندم سترون، بهمیزان 10 گرم و ترکیبات زیستی ماری گُلد و تریکومیکس اچ. وی. بهترتیب بهمیزان 2/0 و 2 گرم، به گلدانهای حاوی خاک مزرعه با آلودگی 67/0عدد سیست و 12 عدد تخم و لارو سن دو نماتود در یک گرم خاک افزوده و در دمای 2±25 درجۀ سلسیوس و رطوبت نسبی 10±70 درصد بهمدت 90 روز نگهداری شد. تجزیۀ واریانس با نرم افزارSAS 9.1 و میانگین صفات مورد مطالعه در مقایسه با خاک سترون، بهوسیلۀ آزمون چند دامنهای دانکن ارزیابی شد. نتایج نشان داد که از نظر جمعیت نهایی بین تیمارها در مقایسه با تیمار نماتود بهتنهایی، تفاوت معنیداری وجود دارد. بهطوریکه جدایه T. harzianum 128، ماری گُلد، T. harzianum 93، TRICHO-MIX H.V. ،F. solani، T. flavus 94،T. flavus 134 و P. chlamydosporia بهترتیب بهمیزان 08/65، 72/60، 08/53، 99/47، 81/45، 17/42، 45/41 و 35/20 درصد، جمعیت نهایی نماتود سیستی چغندرقند را کاهش دادند. بوتههای چغندرقند کشت شده در خاک سترون و مزرعه، از نظر شاخصهای رشدی طول، وزن تر و خشک ریشه و اندامهای هوایی، دارای اختلاف معنیداری بودند. قارچهای فوزاریوم و پوکونیا، نسبت به سایر تیمارها، باعث رشد بیشتر بوتههای چغندرقند شدند.